مشاهده کن
بورسا
سرای (خوان) کوزا
این بنا توسط سلطان بایزید دوم در سال 1492 با هدف ایجاد درآمد برای مسجد و عمارت خود در استانبول ساخته شده. در منطقه ای بزرگ بین مسجد جامع و مسجد اورهان قرار دارد. این مهمانسرا که از تکنیک مختلط آجر و سنگ بریده شده در ساخت آن استفاده شده است، به صورت دو طبقه در اطراف یک حیاط مستطیل شکل بزرگ ساخته شده است. جلوی اتاق ها را در پایین و بالا یک ایوان احاطه کرده است. پایه های ایوان آجری، طاق های آن نیز گنبدی شکل هستند. سرای کوزا در مجموع ۹۵ اتاق، شامل ۵۰ اتاق در طبقه بالا و ۴۵ اتاق در طبقه پایین دارد. امروزه سرای کوزا مشهورترین بازار بورسا بوده و در طبقه بالا دارای مغازه هایی است که محصولات ابریشمی و ابریشم می فروشند. سرای کوزا دارای درهایی است که در طبقه بالا به سمت جنوب، در طبقه پایین به سمت مسجد اورهان و از سمت شمال به بازار سرپوشیده باز می شود. درب بزرگ شمالی با کاشی های فیروزه ای تزئین شده است. نمازخانه ای گنبد دار با شش شادروان در حیاط وجود دارد. معمار این سرا عبدال اولا ابن پولاد شاه و استاد بنای آن نیز شجاع ابن کاراجا است. سرای کوزا که با نام هایی همچون خوان جدید اول، سیمکش، کاروانسرای بیلیک، جدید عامره شناخته شده و نور چشمی بورسا می باشد، امروزه نیز همچون گذشته، مرکز ابریشم و تجارت بورسا است.
عمارت مراديه
عمارت مراديه آخرین عمارتی است که توسط سلاطین عثمانی در بورسا ساخته شده است. این عمارت و مسجد که توسط سلطان مراد دوم بین سال های ۱۴۲۵ تا ۱۴۲۶ ساخته شده است شامل مدرسه، دارالشفا (عمارت)، حمام و مقبره است. در باغ این مجموعه که دارای فضای عرفانی آرامش بخشی با درختان چنار و سرو است، مقبره هایی متعلق به مراد دوم و خانواده اش وجود دارد.
مسجد جامع
مسجد جامع بورسا که بین سال های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ توسط ییلدریم بایزید ساخته شده است، امروزه در محوطه پارک اورهان غازی قرار دارد. مسجد جامع که یکی از نمادهای تاریخی بورسا است، اولین نمونه یادبود ساخته شده با چندین گنبد در میان مساجد عثمانی است. مسجد جامع دارای ۲۰ گنبد است که بر روی دوازده ستون چهارگوش بزرگ می نشینند. ساخت مسجد جامع پس از پیروزی ییلدریم بایزید در نیبولو در سال ۱۳۹۶ آغاز شد. کتیبه روی درب منبر، تاریخ پایان مسجد را سال ۸۰۲ (۱۴۰۰-۱۳۹۹) نشان می دهد. مسجد جامع که مشهورترین و بزرگ ترین مسجد ترکیه است دارای دو مناره است و مناره غربی آن در زمان ییلدریم بایزید تکمیل شده و مناره شرقی آن در زمان چِلِبی سلطان محمد، به اتمام رسیده است.
محفل موذن بلند و ساده که بر هشت ستون نشسته است در سال ۱۵۴۹ ساخته شده است. تریبون سنگی که از سنگ مرمر گرد یک تکه که روی پایه مقابل محفل قرار داده شده است، در سال ۱۸۱۵ ساخته شده است. بر دیوارهای داخلی مسجد جامع، لوح های خطاطی و دیوارنگاری وجود دارد که توسط خطاطان مختلف نوشته شده است. در زیر هر لوحی، امضای خوشنویسی خطاطی که آن لوح را نوشته، جای گرفته است. ۱۹۲ لوح خطی وجود دارد که دیوارهای داخلی مسجد را آراسته اند و از نمونه های اصیل خوشنویسی هستند. ۸۷ عدد از این لوحها که توسط ۴۱ خطاط مختلف با ۱۳ حروف چینی مختلف نوشته شده اند، دیوارنگاری هستند. در داخل مسجد همچنین ساعت ها، شمعدان ها و قرآن کریم بسیار ارزشمند وجود دارد.
مسجد سبز (یشیل)
مسجد سبز که در ناحیه یشیل بورسا قرار دارد و در سال ۱۴۱۹ در زمان چِلِبی سلطان محمد ساخته شده و یکی از مساجدی است که با طراحی « T وارونه » است، نه تنها در بورسا بلکه در کل ترکیه ترکیه یکی از زیباترین آثار تاریخی است. معمار این مسجد حاجی ایواز پاشا است.
درب تاجی در ورودی مسجد سبز نمونه زیبایی از کنده کاری سنگ در ترکیه است. مقرنص کاری زیر گنبدها فوق العاده زیباست. بخش اعظم مسجد که از سنگ سبز و سنگ مرمر در طاق دربهای آن استفاده شده است، با کاشی پوشیده شده است. دیوارهای داخلی، سقف ها، محفل ها و ایوان های راهرو، همگی با کاشی پوشیده شده اند. کامل ترین نمونه های کاشی کاری در محراب مسجد دیده می شود که بیش از ده متر ارتفاع دارد. این محراب که یکی از زیباترین گوشه های مسجد است، با طرح های مختلف هندسی و نقوش گل پوشانده شده است.
موزه آثار ترک و اسلامی
مدرسه یشیل که یکی از اولین مدرسه های عثمانی بوده و با نام مدرسه سلطانیه نیز شناخته می شود، شاهد تاریخی طولانی از سلجوقیان تا امپراتوری عثمانی بوده است. مدرسه یشیل که در سال ۱۹۲۳ تبدیل به موزه هنر اسلامی گردید، دارای نمونه هایی از کاشی و سرامیک ایزنیک کوتاهیه، آثار کنده کاری و منبت کاری چوب، نمونه های هنر فلزکاری ترکیه، مسبار (برنز) و دیگر اقلام فلزی، سکه های سلجوقی و عثمانی و آثار و هنرهای دستی سنتی ترکیه از قرن ۱۳ تا قرن بیستم می باشد.
پارک گیاه شناسی سوغانلی
پارک گیاه شناسی سوغانلی در محوطه ای 400 هکتاری تاسیس شده است. پارک گیاه شناسی که برای تحقیقات گیاهی و مطالعات علمی باز است، از زمان تأسیس در سال ۱۹۹۸ یک منطقه حفاظت شده درجه یک بوده است. ۱۵۰ گونه درخت، ۲۷ نوع گل سرخ، ۷۶ گونه درختچه، ۲۰ نوع گیاه پوششی در این پارک رشد می کنند که دارای بخش هایی مانند باغ های ژاپنی، فرانسوی، انگلیسی، باغ رز، باغ صخره ای، باغ گیاهان معطر و باغ گیاهان مشکل است. عمارت های قدیمی بورسا، الهام بخش معماری هتل ها و رستوران هایی هستند که به مثابه خانه هایی تاریخی در پارک قرار دارند. پارک گیاه شناسی سوغانلی، علاوه بر پوشش گیاهی فوق العاده و برکه مصنوعی آن، با امکاناتی که فراهم می کند نیز ویژه و خاص است. محوطه های فعالیت هایی از قبیل مسیرهای دویدن و پیاده روی، زمین های ورزشی، مسیرهای دوچرخه سواری، زمین های بازی کودکان، پیست خودرو و تجهیزات ورزشی موجود در پارک، زندگی بازدیدکنندگان پارک را غنی می سازد.
پل ایرگاندی
در جنوب پل بویاجی کوللوغو قرار دارد. گفته می شود این پل سنگی که تنها پل راسته بازار عثمانیان بود در سال ۱۴۴۲ توسط تاجر هوجا مصلح الدین پسر ایرگاندی علی در زمان مراد دوم به دست تیمورتاش پسر عبدالله که حاجی ایواز پاشا در بنیاد خود شاهد آن بود، ساخته شده است. هر چند در سفرنامه اولیا چلبی که در سال ۱۶۴۰ پس از قیام های جلالی به بورسا آمده است، آمده است که ۲۰۰ مغازه بر روی پل وجود داشته است، اما در واقع ۳۲ مغازه در هر دو طرف پل وجود دارد که یکی از آن ها در گوشه شمال شرقی توسط نمازخانه از هم جدا شده و تنها مغازه حامل پل است. در دو طرف طاق اصطبل ها و انبارها وجود دارند.
مسجد خداوندگار
این مقبره که در شمال غربی مسجد خداوندگار قرار دارد در زمان ییلدریم بایزید پسر مراد یکم ساخته شده و زمانی که در زمین لرزه سال 1854 به طور کامل تخریب شد، متفاوت از حالت اولیه آن ساخته شده است. در زمان عبدالحمید دوم (۱۶۷۶ تا ۱۹۰۹) به شکل کنونی در آمده است. در وسط گنبد که هشت ضلعی است، سنگ قبر مراد یکم در درون میله های برنجی وجود دارد. هفت سنگ قبر دیگر در مقبره در کنار سنگ قبر مراد وجود دارد.
مسجد امیر سلطان
مسجد امیر سلطان بر دامنه تپه ای در حومه اولوداغ در شرق بورسا قرار دارد. این مسجد در اوایل قرن ۱۵ میلادی توسط هوندی خاتون، دختر ییلدریم بایزید و همسر امیر سلطان و در پی مرگ امیر سلطان ساخته شد.
تنها گنبد مسجد بر روی چنبری هشت ضلعی می نشیند. محراب که با کاشی های ازنیک قرن هفدهم آراسته شده است، در طول تعمیرات در طول زمان با سنگ مرمر بازسازی شده و ستون هایی با سر کورینتی در دو طرف قرار گرفته است. پس از بالا رفتن از پله ها در سمت غربی با عبور از درب بین دو ستون به حیاط مسجد راه می یابد. در وسط حیاط که توسط شانزده ستون مرمری که توسط طاق های چوبی به هم متصل شده اند، شادروان وجود دارد و توسط مسجدی در سمت جنوب، مقبره ای در سمت شمال و اتاق های چوبی احاطه شده است.
ازنیک
دریاچه های ایزنیک (نیقیه باستان) با زیبایی های طبیعی و تاریخی خود، شهرکی زیبا در بورسا است که ارزش بازدید از آن را دارد. ایزنیک برای جهان مسیحیت نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این شهر در تاریخ مسیحیت، زمانی که تنها قدس و واتیکان اهمیت داشت، شهری مقدس محسوب می شد. اولین شورای سراسری مسیحیت در سال ۳۲۵ پس از میلاد با مشارکت ۲۱۸ اسقف در اینجا برگزار شده است. ایزنیک یکی از هشت مرکز زیارتی در کشور ما است که در مسیحیت مقدس محسوب می شود.
وقتی به ایزنیک می روید می توانید از ایاصوفیا و تئاتر روم بازدید کنید و از کارگاه های سرامیکی و سفال گری دیدن کنید. شما می توانید در سواحل کنار دریاچه حمام آفتاب گرفته و شنا نموده و طعم ماهی های آب شیرین که در دریاچه زندگی می کنند را بچشید. ایزنیک در فهرست موقت میراث جهانی یونسکو قرار دارد.
روستای گولیازی
روستای گولیازی دارای زیبایی های منحصر به فرد است که در آن طبیعت و تاریخ در سواحل دریاچه اولوآبات در هم تنیده شده است. این روستای زیبا که در دوران باستان با نام آپولیونت شناخته می شد، نمونه هایی از معماری سنتی را نیز به نمایش می گذارند.
در اینجا سبک های بیزانس و عثمانی در هم تنیده شده اند. زیبایی های اینجا قابل شمارش نیست، درختانی که با بالا آمدن آب در بهار در زیر آب می مانند، پلیکان ها و اردک های شناور در آب، لک لک ها که در بهار روی سقف خانه ها لانه سازی می کنند، خیابان های تمیز و باریک با پیاده روی سنگفرش، و رفتار دوستانه اهالی اطراف، فقط برخی از زیبایی های اینجا هستند. دریاچه اولوبات که موقعیت بهشت پرندگان را نیز به دست آورده است، زمین پرورش مهمی برای باکلان های کوتوله، حواصیل های رنگارنگ(آردیا پیکاتا) و پرنده کفچه نوک می باشد.